Υπάρχει και ο Ν. Παπάζογλου που λέει, "θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό...", αλλά δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει κι αυτός.Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν άνθρωποι χωρίς ερωτικά απωθημένα. Δεν ξέρω τι να σας πω, αλλά σας καταλαβαίνω. Αυτή η μάχη λογικής και θυμικού είναι σκληρή. Προσωπικά, διάλεξα το δρόμο της λογικής, αλλά αν με ρωτήσετε, δεν ξέρω αν βγήκα ή όχι κερδισμένη. Ήθελα, απλώς, να είμαι ήρεμη. Τα κατάφερα; Συχνά η ηρεμία διαταράσσεται από τα γνωστά "και αν;", αλλά στη σούμα μάλλον μπόρεσα να καταλαγιάσω μέσα μου την τρικυμία. Έπαψα να κυνηγάω χίμαιρες. Μου κόστισε, βέβαια, το πανέμορφο παραμύθι, αλλά έμαθα το εξής. Ότι η ζωή είναι στο τώρα, στο κάθε μέρα, στην απειροελάχιστη στιγμή, κι αν σ' αυτή δε χωράει ένας συγκεκριμένος άνθρωπος -για οποιουσδήποτε λόγους- τότε έτσι έπρεπε να γίνει. Μακάρι η δική σας ιστορία να έχει καλύτερη τροπή από τη δική μου.
Σχολιάζει ο/η
Scroll to top icon