Δίκιο έχεις. Εξουθενώνει συναισθηματικά ο άχαρος ρόλος της "αντιβίωσης". Απ'ότι έχω καταλάβει, για χψζ λόγους (αδυναμία χαρακτήρα, φόβος μοναξιάς, κλπ) υπάρχουν πολλοί (οι περισσότεροι?) που δεν μένουν μόνοι τους έως ότου ξεκαθαρίσει η συναισθηματική φόρτιση από μια προηγούμενη σχέση. Με αυτό ως δεδομένο, θεωρώ ότι δεν έχει νόημα να περιμένουμε από τους άλλους να φερθούν σωστά. Πρέπει να αναπτύξεις ιδία άμυνα έναντι του φαινομένου. Ας πούμε, εγώ βασίζομαι: στο ένστικτο μου, τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα μου, και κάποια άλλα "φίλτρα" που απομακρύνουν ανθρώπους που τυχόν θα προσπαθούσαν να με "αφαιμάξουν" συναισθηματικά. Π.χ., αναφέρεται συχνά στον/ην πρώην, ή αναφέρεται σπάνια αλλά υγραίνονται τα μάτια,... φύγε (και πολλά άλλα σημαιάκια).