Το (1) και το (2) που γράφεις έχουν το ίδιο αποτέλεσμα: δεν οδηγούν στο επιθυμητό... Οπότε, ναι, στη ζωή όλοι κάνουμε τα ζυγίσματά μας και αποφασίζουμε τι υποφέρουμε πιο εύκολα, τη μοναξιά ή τον συμβιβασμό. Ανάλογα βέβαια και το υπόβαθρο που έχει ο καθένας.Θα έλεγα πως τις ευκαιρίες πρέπει να τις κυνηγάμε όταν εμφανίζονται, ακόμα και αν αποδεικνύονται αταίριαστες στο τέλος.Πάντως το πόσο δυνατά θα αγαπήσει κανείς, μικρή σύνδεση έχει με τα παραπάνω. Είναι να σου συμβεί και να χάσεις το μυαλό σου. Ή μάλλον να το βρεις, μαζί με κάποιον άλλο. :)Καλημέρα. Εσύ κρασί, εγώ καφέ.