Θα σου δώσω μια εντελώς φιλική συμβουλή με βάση την δική μου εμπειρία και παρατηρήσεις. Πρέπει να αντιδρας και να δειχνεις τι σε ενοχλει και τι σε στεναχωρει. Οταν καθεσαι και κλαις μονη σου, στερεις από την σχεση σου κάτι πολυ βάσικο... Την αλληλεπιδραση. Ο άλλος σε στεναχωρησε, αρα θα σε δει στεναχωρημενη , σε νευριασε θα ζει να νευριασμενη (σε εκανε να χαιρεσαι θα σε δει χαρουμενη). Αυτο το πραγμα που οι γυναικες προσπαθούμε να μην φανουμε γκρινιαρες και να το παίξουμε ''Cool" αρρωσταινει και σκοτωνει την σχεση. Αν εισαι παθητικος δεκτης των πραξεων η της απραξιας του συντροφου σου, σε χρονο ρεκορ θα σε βαρεθει οπως φαινεται να εχει κανει ηδη ο δικος σου. Η βλακεια είναι οτι δεν εχει βαρεθει εσενα... Εχει βαρεθεί τον ψευτικο ησυχο καλο εαυτό σου (η αλλιως ψοφιο και φοβισμενο εαυτό σου). Και λεω φοβισμενο γιατι φοβασαι να δειξεις το τι νιωθεις και το τι θες. Συγκεκριμενα.1. Αν απανταει μονιμα με δυο λεξεις η δεν στελνει, γιατι δεν του λες οτι σε κανει να νιωθεις οχι σημαντικη. Αν το συνεχιζει, γιατι του απαντας προσπαθωντας να στελνεις μονο εσυ και για τους δυο? 2.Πονας και δεν λεει τιποτα? Γιατι δεν δειχνεις οτι αυτη η αδιαφορια σε πληγωνει?3. "Παραπονεθηκα για τιποτα;" Αυτο ειναι το λαθος σου. Νιωθεις ενοχικα να πεις το τι σε ενοχλει. Να "παραπονιεσαι¨" οταν εχεις λόγο και λογο εχεις οταν νιωθεις ασχημα. Δεν λεω οτι καθε φορα που νιωθεις καπως πρεπει να κραζεις τον φιλο σου, αλλα μια δηλωση αρκει. Μπορεις να πεις "Δεν εκανες και κατι τραγικο, αλλα η αληθεια ειναι οτι αισθανομαι ετσι και ετσι..."4. Ναι ρε! Μπορεις να ζηλευεις οσο θες και να το λες. Και καλα η ζηλεια δειχνει ανασφαλεια.. Αλλα η πραγματικη ανασφαλεια, ειναι να μην κατεχεις τις ανασφαλειες σου και να τις κρυβεις απο τον ανθρωπο σου. 5. Οταν ο αλλος εξαφανιζεται, δεν περιμενουμε να παρει τηλ. Παιρνουμε εμεις και ρωταμε που ειναι. Αντιστοιχα λάθη έχω κάνει και εγω και μπορω πλήρως να καταλαβω το πως νιωθεις. Νομίζεις ότι εχεις δώσει πολλά αλλά στην πραγματικοτητα το μονο που εκανες ηταν να προσπαθεις να ικανοποιησεις τον άλλον και να διατηρησεις την ηρεμια. Ομως, έτσι δεν δινεις στον αλλον κάτι να αγαπήσει και κάπου να ανταποκριθεί. Επίσης πολλές φορές, το να "δίνεις" είναι περιεργα μεταμφιεσμένο. Οταν δεν κανεις πίσω σε κατι που εχεις δικιο "δινεις", όταν δειξεις τις αδυναμιες σου και κλαψεις μπροστα στον συντροφο σου "δινεις" , όταν παραδεχτεις οτι ζηλευεις "δινεις"... Με καθε τι δινεις και ενα διαφορετικο κομματι του εαυτού σου. Σου προτεινω λοιπον να αφησεις τον εαυτό σου εντελώς ελευθερο και αν ο συγκεκριμενος αλλαξει τροπαρι εχει καλώς, αν οχι, θα βρεις αλλον και θα τα πατε πολυ καλυτερα.