μπράβο σου..καλή συνέχεια στη προσπάθεια.. πίστεψε στη δύναμη σου κ μην ακούς κανέναν άλλο! Ο πατέρας μου το έκανε, τα κατάφερε, χρόνια πριν χωρίς τη βοήθεια κανενός..Τώρα μας βλέπει τη πρωτοχρονιά να παίζουμε κ απλά μας βοηθά στο όρθιο...αλλά να κάτσει στο τραπέζι, ακόμη κ τώρα μετά από 20 χρόνια περίπου, δε το κάνει. Και αν δεις ότι λυγίζεις ή μάλλον ότι πας να λυγίσεις, ένας ειδικός θα σε βοηθούσε..