Eνδιαφέρουσα εξομολόγηση. Έτσι που το διάβαζα νόμισα προς στιγμήν ότι δικό σου είναι το σπίτι και θα είχες πρόβλημα πώς να την διώξεις αλλά όχι. Επομένως η καθυστέρηση κάτι σημαίνει. Τι άραγε; Γιατί το καθυστερείς αλήθεια; Νιώθεις τύψεις που "θα πληγωθεί" άραγε με το χωρισμό και γι'αυτό το τρενάρεις; Θέλεις να υπάρχει ξεκάθαρο σημείο τριβής ώστε να δικαιολογήσεις μέσα σου (και σε κείνη) ότι χωρίζετε οριστικά; Θα εστιάσω σε κάτι που είπες: "Νιωθω καθε μερα πως συμβιβαζομαι στη σχεση αυτη εδω και ενα χρονο. Απο τη στιγμη που το διαπιστωσα και εκανα προσπαθειες για μηνες μετα το παρατησα."Tι συνέβη και διαπίστωσες ότι συμβιβάζεσαι "εδώ και ένα χρόνο"; Τι άλλαξε τότε; Μήπως τότε συγκατοικήσατε ή τότε πήρατε την απόφαση για γάμο "επειδή Χ χρόνια μαζί και Ψ ηλικία"; (το συνηθέστερο δηλαδή) Τότε αν συμβαίνει αυτό μήπως δεν συμβιβαζόσουν εδώ και ένα χρόνο αλλά εδώ και πολύ περισσότερα χρόνια και δεν το έβλεπες επειδή δεν σε χάλαγε όλη η φτιάξη; Υπάρχει περίπτωση να της το πεις αυτό αν κι εφόσον όντως έτσι συμβαίνει; Θα την διαλύσει βέβαια αλλά θα χωρίσετε με βεβαιότητα 100%. Κανείς δεν αντέχει την κατεδάφιση των αναμνήσεών του σαν να ήταν τοίχος του Inception.
