Μερικοί είστε για σφαλιάρες. Χτίζετε ένα κόσμο στη ψυχή του άλλου και σαν τραπουλόχαρτα τον γκρεμίζεται. Εδώ και ένα χρόνο αφού σου τέλειωσε η αγάπη και σου έμεινε απλώς το αδερφικό σου ενδιαφέρον να είναι απλώς καλά, γιατί ήσουν μαζί της και της έδινες ελπίδες; Μαζί της δεν κοιμόσουν και δεν έκανες έρωτα; Ήσασταν λες λίγο πριν από το γάμο και μαζί τόσο καιρό. Τι άλλαξε και θες να φύγεις; Γιατί δεν προσπαθείς να το βελτιώσεις; Γιατί δεν το παλεύεις; Μήπως κάποια άλλη είναι στον ορίζοντα και πήρες την απόφασή σου; Ή απλά φοβάσαι τη παραπάνω δέσμευση που είναι ο γάμος και θέλεις απλά να φύγεις γιατί φοβάσαι ευθύνες; Εννοείται πως στη θέση της δεν θα ζητιάνευα την αγάπη σου και αν δεν με ήθελες μία εγώ δεν θα σε ήθελα δέκα. Αλλά ξέρεις τι με νευριάζει σε εσάς τους άντρες; Είστε λιγότερο συναισθηματικοί από εμάς τς γυναίκες και όταν θέλετε να φύγετε από μία σχέση, μερικοί από εσάς μας διαλύετε πρώτα και φεύγετε σαν κλέφτες στο σκοτάδι. Σκοτσέζικο ντους και ψυχολογική βία. Δεν αναφέρομαι για σένα ως προς τη ψυχολογική βία, μιλώ από προσωπική πείρα γιατί υπάρχουν και τέτοια κουμάσια δυστυχώς. Η γυναίκα πάντως υποφέρει περισσότερο γιατί με αυτόν που θα ερωτευθεί και θα δοθεί, έχει επενδύσει πως θα είναι αυτός ο πατέρας των παιδιών της και θα γεράσει αγκαλιά μαζί του κτλ. Εσείς πιο ψυχροί...