Δηλαδή επειδή κάποιος σου φέρθηκε ως λίγος ( δεν ξεχνάω και το χαστούκι για να "συνέλθεις") εσύ αποφασίζεις να κλειστείς και στην ουσία να πληρώνεις τις συνέπειες μιας συμπεριφοράς που ούτε προκάλεσες ούτε σου άξιζε; Δεν το λέω κακοπροαίρετα- μακάρι να πέφτω έξω δηλαδή- αλλά νεραϊδούλα δεν είναι κάπως αυτοκαστροφικό αυτό που κάνεις; Άλλο να θέτεις όρια, να είσαι αντιδραστική όταν πάνε να σε πατήσουν και να μην χαρίζεσαι αλλά να σε κερδίζουν ( και να τους κερδίζεις παράλληλα) κι άλλο να ζεις με την απορία αν είσαι αρκετή για κάποιον άλλον. Να φτάνεις και να περισσεύεις για σένα. Άσε να κουρεύονται μέχρι να βρεθεί και αν ( δεν θα σκάσουμε αν δεν βρεθεί ) κάτι να το γουστάρεις. Υ.Γ. Το λίγο είναι σχετικό... πχ εγώ για κάποιους είμαι μέτρια, ε και; Δεν τους κάνω απλά. Αλλά το πολύ ή το λίγο για μένα έχει να κάνει με τις δικές μας συμπεριφορές. Αν κάποιος δεν μου κάνει ή δεν μ' αρέσει δεν πάει να πει πως είναι λίγος. Αν όμως μένω μαζί του ενώ δεν μου κάνει και ψάχνω κάτι καλύτερο ενώ φέρομαι άσχημα εγώ κάνω λίγο τον εαυτό μου. Θέλω να πω, το πολύ ή το λίγο, το καθορίζει ο καθένας μας με τη προσωπική του συμπεριφορά κι όχι με την εκτίμηση των άλλων για το τι είμαστε.