Βαριόμουν να σχολίασω τις προηγουμενες εξομολογησεις, αλλα δεν αντεξα καιθα σχολιασω εδω. Ο ανθρωπος αλλαζει τελεια και παυλα, ειτε προς το καλυτερο είτε προς το χειροτερο. Δοκιμαζει πραγματα και οταν δει οτι δεν του ταιριαζουν ή οτι του εκαναν κακο εχει καθε δικαιωμα να αλλαξει γνωμη και συνηθειες. Δεν χωραει καμια αμφισβητηση εδω Τα λάθη ειναι για τους ανθρωπους και οταν τα αναγνωριζουμε μας διαμορφωνουν σε κατι καλυτερο. Δεν γινεται λοιπόν ο ανθρωπος που αγαπησες να ειναι ψευτικος. Ειναι οπως τον αγαπησες απλά δεν ηταν παντα ετσι. Οπβς και εσυ δεν εισαι η ιδια με 10 χρονια πριν. Είσαι πολύ σκληρη και στερείς από κάποιον που αγαπάς την ευκαιρία να αλλάξει ζωή. Μετανιωσε και φερεται σωστα και σε αγαπαει. Αλλα οοοοχιιιι! Πρεπει να κάει στην κολάση για πράγματα που πλέον εχει σιχαθεί. Δεν ξέρω τι σχέση εχεις με την θρησκεια, αλλά έστω ότι πιστευεις, ο Θεος ο ίδιος συγχωρει και δινει δευτερες ευκαιριες. Εσυ γιατι στερεις απο τον εαυτό σου την ευτυχια σου. Στανταρ φοβασαι οτι θα κανει τα ιδια και σε σενα. Ειναι ο φοβος το προβλημα και αντι να σε πληγωσει αυτος, πληγωνεις μονη σου τον εαυτό σου. Να πας να τον βρεις και να του πεις ολα αυτα καταμουτρα να δεις τι θα απαντησει. Να του πεις που κωλύεσαι και να το βγαλεις από μεσα σου. Εχεις καθε δικαίωμα να εχεις ξενερώσει, αλλά θα σου πρότεινα να τον ακούσεις. Αυτα.
