Ο άνθρωπος αυτός σ΄έπαιζε πίσω-μπρος; Αν όχι, τι πλήρωσες; Όλες οι σχέσεις ενέχουν το ρίσκο να τελειώσουν. Αλλά το να τελειώνει κάτι μια κι έξω είναι οκ. Το να σε θυμάται ο άλλος όποτε του απαυτώσει και να μην ξέρεις να γελάσεις ή να κλάψεις είναι ψυχοφθόρο. Κακώς σε δεχόταν μεν πίσω και το πλήρωσε αυτό εννοείται αλλά πλήρωσε εξτρά και τη δική σου αλλοπρόσαλλη στάση (κακώς και πάλι) αλλά ο μόνος άδικα ζημιωμένος ως ένα βαθμό είναι αυτός. Εσύ από την άλλη ήσουν σε πλεονεκτική θέση εις βάρος άλλου. Στο επέτρεψε. Αλλά κι εσύ το έκανες. Α και οι ρόδες ποιον αφορούν; Το κακό που κάνουμε σε κάποιον συνειδητά (γιατί υπάρχει μια συνειδητότητα όταν κάτι επαναλαμβάνεται) δεν ξεχρεώνεται με άλλο κακό που παθαίνουμε. Δεν είναι εξιλέωση, ούτε θεία δίκη ούτε τίποτα. Το ιδανικό είναι να μην κάνουμε κάποια πράγματα όταν μπορούμε. Δεν ξε-γίνονται όλα και όσο και αν μπορούμε επανορθώνουμε. Το ζήτημα δεν είναι να υποφέρει ο «ένοχος» . Το ζητούμενο είναι να μην υπάρχουν «ένοχοι».