Ο,τι εξομολογείσαι είναι επιεικώς αδιάφορο για να σου πούμε μία γνώμη. Σε έχει βρίσει μηδαμινές φορές (2 στα 4 χρονια, λολ), γίνεται νευρικός με πράγματα που ο μέσος άνθρωπος δε θα νευρίαζε (τι είναι μεσος άνθρωπος, είπαμε; για να έχουμε να συζητάμε με τη δική σου αντίληψη, όχι τη δική μου ή του κάθε σχολιαστή), είσαι "υπό" (σε τι πράγμα, ειπαμε;) και κουβαλάς εσύ το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης της σχέσης (δε μας έχεις πει μια συμπεριφορά του να το καταλάβουμε, μόνο γκρίνια);Υπάρχουν ζευγάρια με πολυ χειροτερα στατιστικά από τα δικά σου. Που ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ.Γι' αυτό αντί να ζητάς γνώμες από τριτους με αοριστολογίες, τις οποίες ο καθένας θα ερμηνεύσει κατα το δοκούν και με βάση τις δικές του εμπειρίες...ΔΕΝ ΚΑΘΕΣΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ τι βαραίνει για σένα σε μία σχέση; Το μόνο που θα σου πω είναι ότι η συνήθεια και ο φόβος της μοναξιάς είναι εχθρός των σχέσεων. Γιατί δεν αποφασίζεις ελεύθερα. Το τι είναι αγάπη, είναι επίσης προσωπικό, ψάξε να το βρεις για σένα.