Συμφωνώ, και να διευκρινίσω ότι ούτε κι εγώ επιδοκιμάζω τη βία. Νομίζω όμως ότι οι περισσότεροι μπορούμε να διακρίνουμε αν κάτι γίνεται άπαξ, ή αν υπάρχει προδιάθεση. Αν βλέπουμε τέτοια σημάδια, δεν θα καθίσουμε να ανακαλύψουμε αν θα ακολουθήσει και δεύτερο σκαμπίλι (κυριολεκτικό ή μεταφορικό). Εννοείται ότι φεύγουμε χτες. Πάντως τώρα με αφορμή αυτό, σκέφτηκα πόσες φορές έχω δει γονείς ή παππούδες ή οτιδήποτε που έχουν στην αγκαλιά το παιδάκι το οποίο κυριολεκτικά τους βαράει, κι αυτοί είτε γελάνε γιατί το θεωρούν παιχνίδι, είτε απλά το αγνοούν. Μ' αυτή τη στάση, τί μηνύματα παίρνει το παιδί;..