Ή στραβός είν' ο γιαλός, αγαπητέ ή στραβά αρμενίζεις. Απ' όοοοοολο αυτό που διάβασα παραπάνω, μου είναι σαφέστατο, ότι ισχύει το δεύτερο. Σ' έπιασε ο πανικός του 40άρη και λες ότι να 'ναι για να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Αν δεν αλλάξεις στάση ζωής και κοσμοθεωρία, εκ βάθρων και τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τους άλλους, η πιθανότητα να ευτυχίσεις με μια σύντροφο είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Πρόσεξε, δε λέω ότι δε θα παντρευτείς. Όσο συνεχίζεις με αυτά τα μυαλά, το πιθανότερο είναι να βρεθεί μια εξίσου απογοητευμένη, για όλους τους λάθος λόγους, με εσένα για να δημιουργήσετε μια οικογένεια της κακιάς ώρας, την οποία θα σχολάσετε μετά από καμιά 5ετία. Η λέξη που ίσως σε κινητοποιήσει, είναι σεβασμός. Σεβασμός σε εσένα, στα πραγματικά θέλω σου, στο γυναικείο φύλο, στην οικογένεια. Αν ο στόχος σου είναι οικογενειακή αποκατάσταση με οποιοδήποτε τίμημα, μόνο και μόνο για να ταιριάζεις στο πλαίσιο του κοινωνικού σου περίγυρου, έτσι όπως στενόμυαλα το έχεις κατά νου, λυπάμαι για σένα και για το πόσο επιφανειακά αξιολογείς τη ζωή σου, τις επιλογές σου, αλλά κυρίως τους άλλους ανθρώπους. Άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι. Άλλαξε το βάθος με το οποίο σκέφτεσαι.