Ναι, ακου τι θα κανεις. Θα κλειστεις σπιτι, θα βλεπεις συνεχομενα ταινιες τυπου eternal sunshine of the spotless mind, θα ακους μητροπανο εκεινα με τις κουρτινες, θα καθεσαι με τις ωρες να κλαις στο ντους, δε θα τρως. Αυτο για δυο βδομαδες τουλαχιστον. Μετα μια μερα θα ξυπνησεις και θα εχεις σιχαθει τοσο τον εαυτο σου που θα θες ενα διαλειμμα απο το θρηνο, οποτε θα βγεις να πας για ενα μπανιο στη θαλασσα με το παιδι. Μετα θα γινεται ευκολοτερο. Αν ξανακυλισεις, θα επαναλαβεις τα αρχικα βηματα, τη δευτερη φορα θα χρειαστει λιγοτερο απο δυο βδομαδες. Μετα θα θυμηθεις οτι εχεις πραγματα να ασχοληθεις που τα ειχες ξεχασει τοσο καιρο γιατι ησουν απασχολημενη να κλαις. Θα ασχοληθεις με τα πραγματα και θα γινει λιγο ακομη ευκολοτερο. Θα επαναλαβεις οσες φορες χρειαστει. Σε κανενα εξαμηνο θα εισαι ενταξει. Αν οχι, στειλε παλι εδω και θα συνταγογραφησουμε αλλη μεθοδο. Καλη τυχη.
