Σε καταλαβαινω γιατι περναω το ιδιο. Ειμασταν σε μια σχεση που περασαμε πολλα κυματα αλλα ημασταν μαζι. Στο τελος χωρισαμε, αμοιβαιο, αλλα η απουσια της με στεναχωρει βαθυτατα γιατι οπως ειπες, ημασταν ανετα μαζι, περναγαμε καλα, ειχαμε καποια κοινα κλπ.Χωρισμοι δεν ειναι ευκολοι, και ουσιαστικα ειναι σα μικροι θανατοι, οποτε περναμε τα διαφορα σταδια θλιψης.Δεν υπαρχει καποιο μαγικο γιατρικο. Ο μονος τροπος ειναι να κοιτας μπροστα, και καποια στιγμη θα ερθει η μερα που θα διαπιστωσεις οτι νιωθεις πραγματα για αλλον πιο δυνατα. Θα θυμασαι και θα εχεις μια αγαπη για τον πρωην αλλα θα ειναι μια γλυκοπικρη αναμηνηση. Ισως μια συμβουλη ειναι να μη πηδηξεις σε νεα σχεση γιατι πιστευω μετα απο μεγαλους χωρισμους η καθαρση ειναι απαραιτητη. (αν και δε τηρω τα λογια μου και προσπαθω να συνενευρεθω με αλλες για να ξεχαση την πρωην)
