Η πικρή αλήθεια είναι ότι κανένας δεν αφήνει κάποιον που του δίνει όλα όσα χρειάζεται. Απλά πολλές φορές δίνουμε αυτό που νομίζουμε εμείς ότι αρκεί, η ότι θέλει ο άλλος. Πχ εσύ μπορείς να δίνεις και να δίνεις προσοχή, όταν ο άλλος θέλει χώρο ας πούμε. Υπάρχουν χίλια δυο τέτοια θέματα που μπορεί να προκύπτουν, επομένως χρειάζεται ενσυναίσθηση . Μπορεί πχ ο άλλος να θέλει ενθουσιασμό και εσύ να είσαι τέρμα προβλέψιμη ( που για κάποιον άλλον αυτό είναι υπέροχο). Με άλλα λόγια, θεωρώ ότι πρέπει να αναλάβουμε όσο πιο πολύ ευθύνη γίνεται. Όσο πιο πολύ ευθύνη έχεις, τόσο καλύτερα θα τα πας στην επόμενη σχέση γιατί τόσο πιο πολύ έλεγχο έχεις πάνω στην κατάσταση. Ίσως ξέβολευει αυτό που λέω, αλλά από την μικρή εμπειρία κρύβω πως αλήθευει.