Με συγκίνησε αυτή η εξομολόγηση και μου θύμισε μια φράση που μου είπε η κολλητή μου πέρυσι επειδή αγχωνομουν στο πως να βοηθήσω έναν φίλο που είχε διάφορα προβλήματα...Μου είπε το εξής "Πρέπει να το σταματήσεις να συλλέγεις ανθρώπους με προβλήματα του στυλ όλοι όσοι δεν είναι καλά ή κάτι τους συμβαίνει να σε παίρνουν τηλ οποτε θυμηθούν για να σου τα φορτώσουν και εσύ τα κάνεις δικά σου και σκας,ενώ έχεις ήδη περάσει και εσύ τόσα..Δεν σε κούρασε όλο αυτό το να ακούς προβλήματα?Θα σε έχουμε με κατάθλιψη στο τέλος"!!!Και της είπα πως μόνο κάποιος που περνάει κάτι παρόμοιο με εσένα μπορεί να σε καταλάβει όμως,πως μπορώ να τον αγνοήσω ενώ θέλω να βοηθήσω και πως νιώθω τι περνάει μιας και τα πέρασα πρώτη...Απο την μια δεν είχε άδικο σε κάποια λόγια απο αυτά που είπε αλλά απο την άλλη ναι,καλώς ή κακώς συλλέγω τέτοιους ανθρώπους χωρίς καν να το επιδιώκω..Μου ανοίγονται απο μόνοι τους...Δεν είμαστε προβληματικοί προς Θεού,απλά πληγωμένοι και βασανισμένοι απο καταστάσεις είμαστε οι περισσότεροι...Μου άρεσε αυτή η εξομολόγηση,με άγγιξε πολύ....
