Πώς όμως?Ποτέ δεν βρήκα εξήγηση σε αυτό...Αφού μου το λένε και οι φίλοι συχνά όταν βγούμε έξω ή αν πάω να ψωνίσω κάπου,ακόμη και στην δουλειά,πάντα με πλησιάζουν άνθρωποι απο το πουθενά να μου πουν τον πόνο τους ή να τους βοηθήσω σε κάτι χωρίς καν να με ξέρουν...Προχθές κουβάλησα τις σακούλες και συνόδεψα μια ηλικιωμένη Κυρία που την πέτυχα στον δρόμο,δεν την ήξερα καν,την ρώτησα αν θέλει βοήθεια και την έπιασαν τα κλάμματα...Στηρίχτηκε επάνω μου αγκαζέ,πήρα τις σακούλες με τα ψώνια της και στην διαδρομή μου έλεγε πολλά για όσα πέρασε ως τώρα στην ζωή της.. Την πήγα κάτω απο το σπίτι της,ήταν 8 τετράγωνα πιο κάτω απο εκεί που μένω..Το έχω ξανακάνει στο παρελθόν,ειδικά με ηλικιωμένους..Τους αγαπώώώώ!!! Και όταν ακούω να μου λένε "την ευχή μου να έχεις" είναι σαν να πήρα το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου!Ψυχούλες μωρέ και αυτές...Τα κάνω και δεν μου αρέσει να τα λέω απλά σου αναφέρω μια απο τις περιπτώσεις που μου συμβαίνουν να εμφανίζονται μπροστά στον δρόμο μου...Τυχαίνουν διάφορα πολλές φορές και δεν ξέρω πως να τα εξηγήσω...