Συμφωνώ μεν, το "καλό κομμάτι" δε σπάνια να δώσει ευκαιρία σε κάποιον μέτριο ή χάλια (βλακείες αξιολογήσεις, αλλά για να προχωρήσει η κουβέντα τις χρησιμοποιώ). Κι αυτό γιατί ξέρει πολύ καλά πόσο μετράει, του το λένε συνέχεια από τα γεννοφάσκια του.'Αρα αν δεν έχει γνωρίσει τον ασχημούλη ή την ασχημούλα από κοντά (πχ σε παρέα που θέλει δε θέλει θα ανταλλάξει δυο κουβέντες έστω φιλικά), πώς στο καλό να εντυπωσιάσει κανείς με την προσωπικότητά του; Υπάρχει και το εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο να σε πλησιάσει κάποιος άγνωστος με μια αξιόλογη ατάκα και να του δώσεις πίστωση χρόνου, ενώ ούτε accept στο fb δε θα του'κανες απ'τη φωτό προφίλ, να τα λέμε κι αυτά. Αυτό που με ενοχλεί είναι το να μην έχει κανείς μια εικόνα του εαυτού του, αλλά να είναι απαιτητικός ως προς τους άλλους και να κάνει νουθεσίες. 'Οχι μόνο από άποψη εμφάνισης, αλλά κι από συμπεριφορά, χαρακτήρα κτλ.