Γεια σου καλή μου!Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Κι εγώ στην ηλικία σου δεν ήξερα καθόλου τί θέλω να κάνω. Άρχισα να υποψιάζομαι τί θέλω να κάνω σε ηλικία 21 ετών και πλήρως το συνειδητοποίησα σε ηλικία 26 ετών, οπότε και άρχισα ν' ασχολούμαι μ' αυτό.Ήμουν και εγώ μαθήτρια του 19 στα σχολικά χρόνια. Μην ξέροντας τί θέλω να κάνω στη ζωή μου, επέλεξα μια υψηλόβαθμη σχολή που μ' ενδιέφερε λίγο το αντικείμενό της. Ήταν λάθος! Το να "σ' ενδιαφέρει λίγο το αντικείμενό της" με το να "είσαι επαγγελματίας σ' αυτό" απέχει έτη φωτός! Μετά από 3 χρόνια την παράτησα. Όταν δεν σ' αρέσει κάτι, δεν μπορείς να είσαι πραγματικά καλός σ' αυτό.Όσο για την ιατρική, επειδή έχω αρκετούς γνωστούς που την σπουδάζουν ή την έχουν παρατήσει, θα σου έλεγα να μην το κάνεις. Για να γίνει κάποιος γιατρός πρέπει να το γουστάρει τρελά. Αφιερώνεις την ζωή σου σ' αυτό, γίνεται η καθημερινότητά σου. Απ' αυτά που γράφεις, δεν φαίνεται να θες κάτι τέτοιο.Ήθελα να σε ρωτήσω, αφού δεν σ' αρέσει κανένα απ' τα μαθήματα του πεδίου σου, πώς και επέλεξες αυτό το πεδίο; Υπάρχει περίπτωση να σ' αρέσουν περισσότερο κάποια μαθήματα άλλων πεδίων;