Σίγουρα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του Έλληνα αυτή η νοοτροπία, αλλά ανήκει οπωσδήποτε στις παθογένειες της ελληνικής οικογένειας. Όταν ο ίδιος πατέρας περιορίζει την κόρη και αφήνει λάσκα το γιο, όταν για το ίδιο πράγμα που κάνουν (πχ ξενύχτια, παρέες, γκομένισμα) η κόρη τιμωρείται και το γιο τον επαινούν, όταν το "τι θα πει ο κόσμος" επιβαρύνει πολλές φορές μόνο το κορίτσι, καταλαβαίνεις οτι αυτα θα αναπαραχθούν μέσα στις σχέσεις που θα δημιουργήσουν αυτά τα παιδιά.Ακόμα κι αν δεν το έχει ζήσει κανείς μέσα στη δική του οικογένεια, τότε σίγουρα το'χει παρατηρήσει πολλάκις στο περιβάλλον του, οπότε το βρίσκει κάπως φυσιολογικό σαν τρόπο σκέψης.Στην προκειμένη, μπορώ να φανταστώ τον τύπο να κάθεται στην καναπεδάρα με τους φίλους κι εκεί ανάμεσα στις πιτσόμπυρες να του λένε "φίλε αν επιτρέψεις να σου βγει η γυναίκα το βράδυ να ξες θα σου πηδηχτεί" και δώστου αυτός να θέλει να σκίσει τη γάτα μη φανεί ντιντής.Όπως και να'χει συμφωνώ οτι του'χεει δώσει αέρα η εξ/νη, γιατί αυτά τα πράγματα ρυθμίζονται από την αρχή κι επίσης ρε συ εξ, πόσο μα πόσο υποτιμητικό είναι να σε αντιμετωπίζει ο άλλος ως "εσείς οι γυναίκες...κλπ κλπ" κι όχι ως αυτόνομο άτομο, μια προσωπικότητα που γνωρίζει και την έχει ζήσει για 3 χρόνια.
