Καταρχας λυπαμαι που περασες δυσκολα. Κατα τα αλλα μια χαρα συνειδητοποιημενη φαινεσαι, μονο θετικο ειναι οτι δεν θες να περασουν τα παιδια σου αυτα που περασες εσυ. Απο εκει και περα μην εξιδανικευεις την ολη ιδεα της οικογενειας, και ο πιο "ιδανικος" αντρας εχει ελαττωματα που αργα ή γρηγορα θα βγουν στην επιφανεια, το ιδιο ισχυει και για σενα και ξερεις κατι, it s okay, κανεις δεν ειναι τελειος, και ολοι κανουν λαθη με τα παιδια τους αργα ή γρηγορα, το θεμα ειναι να εχεις την ωριμοτητα να τα αναγνωρισεις και να κανεις κατι αυτο.Εισαι μικρη ακομα, πιστευω πως αν γνωρισεις τον σωστο θα σου βγει πολυ φυσικα. Αν παλι οντως δεν θελησεις να κανεις παιδια δεν ακυρωνει σε καμια περιπτωση την δυνατοτητα να εισαι ευτυχισμενη στην ζωη σου!