Σε καμία περίπτωση μη σκέφτεσαι την αυτοκτονία εξομολογούμενε, δεν είναι λύση! Είσαι πολύ νέος 38 ετών και δεν είσαι ο μόνος που βιώνει μοναξιά, ερωτική απογοήτευση, έλλειψη φιλίας και εργασίας. Φυσικά παίζει σημαντικό ρόλο η στήριξη της οικογένειάς σου, που όπως φαίνεται από αυτά που γράφεις, δεν την έχεις δυστυχώς καθόλου. Αν ήσουν γυναίκα τι θα έκανες; Νιώθεις απελπισία ως άντρας που έμεινες στάσιμος αλλά η γυναίκα είναι σε δυσκολότερη θέση από εσάς τους άντρες όταν περάσει τα 30 και μετά. Είναι το θέμα της μητρότητας και εδώ που τα λέμε εσείς μπορείτε και μεγαλύτεροι να παντρευτείτε και να γίνετε πατεράδες. Ο συγχωρεμένος ο μπαμπάς μου με έκανε στα 43 του χρόνια. Μια γυναίκα θα δυσκολευτεί να συλλάβει και ας είναι 43 και νέα. Ως προς τι τόσο άγχος; Υπάρχουν και άλλα πράματα στη ζωή σου να κάνεις και θα έρθει και η κοπέλα. Τι να κάνουμε; Κάποιοι αργούν και κάποιοι όχι. Και μη νομίζεις ότι όσοι και όσες παντρεύτηκαν είναι ευτυχισμένοι κιόλας. Έχω δει πολλούς να το παίζουν ευτυχισμένη οικογένεια για τα μάτια του κόσμου και μετά να παίζουν στο σπίτι τους μπουνιές. Τώρα το θέμα που θίγεις με τα κόκκινα φωτάκια δεν μπορώ ως κοπέλα να καταλάβω ακριβώς τι νιώθεις ως άντρας. Είσαι ώριμος και ό,τι κάνεις είναι επιλογή σου.
