Εξομολογουμένη επειδή κάποιοι/κάποιες έπεσαν να σε φάνε και να στο παίξουν έξυπνοι κουνώντας το δάχτυλο επικριτικά και να σε κάνουν χειρότερα από ότι νιώθεις, προσωπικά δεν θα σε κρίνω. Και αναφέρομαι στους προλαλήσαντες του στυλ ''όποιος θέλει να ζυμώσει'' ''αποκλείεται να μη βρέθηκε τίποτα όλα αυτά τα χρόνια'' ότι μιλάνε εκ του ασφαλούς που εμένα με εκνευρίζει απίστευτα. Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να αφέθηκες αλλά αυτό διορθώνεται. Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει κάτω από ποιες συνθήκες κάποιος δεν μπορεί να προοδεύσει και να πετύχει πράματα. Δεν μπορεί κανείς να κρίνει αν δεν μπει στα παπούτσια του άλλου. Το θέμα είναι η προσπάθεια. Έχω περάσει και γω καιρούς ανεργίας και ξέρω πως είναι να μη βρίσκεις τίποτα άμα δεν υπάρχουν γνωστοί να σε βάλουν κάπου. Δεν πάει να έχεις και πτυχίο. Δεν ξέρουμε όλες τις πτυχές της ζωή της και τι νιώθει πραγματικά. Είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε όταν εμείς είμαστε βολεμένοι. Κάποιες φορές και οι συγκυρίες είναι τρομακτικά καταστροφικές που μας πάνε πίσω.