Πρέπει να την χαϊδεύουμε δηλαδή για να μην την κάνουμε νιώσει χειρότερα;! Σοβαρά τώρα ;;Αγαπητή rosestar οι απόψεις σου για το θέμα είναι γνωστές: για να βρεις δουλειά πρέπει να έχεις γνωστό να σε βάλει κάπου. Έως εκεί φτάνει η φιλοδοξία του ανθρώπου; Όλοι οι υπόλοιποι που προσπαθήσαμε μόνοι μας; Τι εννοείς μιλάμε εκ του ασφαλούς; Από μικρή δουλεύω, χωρίς παύσεις, όχι στην ίδια δουλειά. Ξεκίνησα, άλλαξα αντικειμενο, προσπάθησα να γίνω καλύτερη σε αυτό που μου άρεσε περισσότερο ώστε να το κάνω πιο ευχάριστα. Και ναι, στην πορεία, έκανα γνωριμίες οι οποίες πάντα είχαν κάτι να μου προτείνουν, πολλές φορές ένα σκαλί παραπάνω, διότι είδαν πώς δουλεύω και τί μπορώ να κάνω. Δημιουργηθηκε ένας κύκλος ανθρώπων οι οποίοι είχαν κάπου να με προτείνουν και να βγουν ασπροπρόσωποι. Που είναι το κακό όταν είσαι καλός στην δουλειά σου; Ο άντρας μου τα ίδια. Μέχρι που συναντηθήκαμε και δημιουργήσαμε μαζί κάτι ξεχωριστό! Για την άλλη έννοια του γνωστού, του βυσματος εννοώ, νομίζω δεν αξίζει να το αναλύσουμε. Ωραία, ζούμε γνωρίζοντας ότι υπάρχει. Εμείς τί κάνουμε είναι το θέμα.