Ανατρίχιασα!Είχα απαντήσει πριν καιρό σε μια τέτοια εξομολόγηση που έγραφε κάποια κοπέλα πως δεν φτάνει που έχασα τον πατέρα μου,χώρισα κιόλας...Το πέρασα ακριβώς το ίδιο ματάκια μου και όχι με ένα πένθος αλλά με 2 ταυτόχρονα συν τον χωρισμό απο σχέση που υποτίθεται θα πήγαινε σοβαρά!Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του πατερούλη σου και καλό παράδεισο να έχει ψυχούλα μου!Και σε εσένα να δίνει τόσο πολύ δύναμη γιατί την χρειάζεσαι!Πωωω ρε φίλε!Δεν το πιστεύω!Μακάρι να μπορούσα να σου κάνω μια σφιχτή αγκαλιά τώρα,ειλικρινά δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ σε νιώθω!Πέρασα πολλά στάδια να συνέλθω και εγώ απο τότε!Εύχομαι να έχεις στήριξη απο τους ανθρώπους σου αστεράκι μου...Σε νιώθω απόλυτα!!!!