Τι υπέροχος άνθρωπος! Γύριζε το true blood και μάθαινε το ποίημα του Κόλεριτζ.... Αχ, αυτοί οι άνθρωποι, που'χουν φαρδιές ψυχές... άδειες από κόμπλεξ (έτοιμη είμαι να πιστέψω πως η λέξη κόμπλεξ έχει ελληνικές ρίζες, μιας κι έχει τόσους φανατικούς πιστούς εδώ) και γεμάτες κατανόηση. Να γιατί μπορούν να δημιουργούν, περνώντας από το true blood στον Μπέκετ κι απο κει στον Ευρυπίδη. (Δεν έχω δει το true blood, αλλά είμαι σίγουρη πως ακόμα κι εκεί διατηρεί την ακεραιότητα του εαυτού της_