Αυτή τη μανία να σκαλίζουμε πληγές δεν την καταλαβαίνω.Ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται. Τον είχες κάποτε και τώρα όχι. Τον θες ακόμα. Ναι, αλλά δεν θέλει αυτός. Και κάπου εδώ μπαίνει η τελεία. Ποιο το νόημα να πηγαίνεις κάπου που ξέρεις ότι θα τον δεις; Τί θα κερδίσεις; Πληγώνεις τον εαυτό σου ηθελημένα. Γιατί;Σε κάποια χρόνια θα κοιτάξεις πίσω και θα μουτζώνεσαι για τον χρόνο που έχασες.Κοινή λογική είναι ο καλύτερός σου φίλος.