Ρε συ κορίτσι, αυτά που γράφεις, δεν είναι νορμάλ...Να σου έχει κάνει τόσο κακό μια"σχέση" που στερείται βασικών χαρακτηριστικών;Να έχεις φτάσει σε σημείο, να κοιμάσαι με χάπια; Καταλαβαίνεις βέβαια, ότι έχεις τεράστιο μερίδιο ευθύνης για αυτήν την κατάσταση και ότι εσύ θα πρέπει να βοηθήσεις τον εαυτό σου να σηκώσει κεφάλι,κανείς άλλος δεν μπορεί. Υπάρχει μια απόσταση, στο"λέω κάτι" και στο"κάνω κάτι"και κάποια στιγμή θα πρέπει να την καλύψεις, ώστε να υπάρξει μια ουσιαστική αλλαγή στη ζωή σου.Από κάποια στιγμή και μετά, η ζημιά που κάνουμε εμείς στον εαυτό μας, είναι μεγαλύτερη από τη ζημιά που μας έχουν προκαλέσει άλλοι. Και κάτι τελευταίο, κλισέ και γλυκανάλατο... Όταν μονιάσεις με τον εαυτό σου, όταν τον συγχωρήσεις και τον αποδεχτείς, δεν θα έχεις ανάγκη από...αποκούμπι.Και την επόμενη φορά, θα ξέρεις καλύτερα. :)