Να πω κάτι που κολλάει σε πολλές εξ/σεις ανθρώπων που δεν έχουν κύκλο γνωριμιών ή φίλους, αλλά ψάχνουν σύντροφο.Μην "καίτε" μία γνωριμία επειδή ο άλλος δείχνει να μη σας ταιριάζει ερωτικά.Και εξηγώ: μπορεί σε ένα ραντεβού ή σε μια πρώτη επαφή ένα άτομο να φαίνεται οτι δε σας αρέσει ή δε νομίζετε οτι θα τα βρείτε σαν σύντροφοι, αλλά μην απορρίπτετε το ίδιο το άτομο και εξαφανίζεστε σαν να μην το γνωρίσατε ποτέ (εκτός αν είναι ζαβό κτλ :Ρ)!Το λέω για δύο λόγους: α) ποιος πραγματικά μπορεί να πει οτι είναι ο εαυτός του σε ένα πρώτο ραντεβού; Χρειάζεται χρόνος για να χαλαρώσει κανείς και β) αν φερόμαστε ανθρώπινα κι ευγενικά, ΠΑΡΟΛΟ που βλέπουμε οτι δε μας βγαίνει το σεξουαλικό, μπορεί χαλαρότατα να προκύψει μια φιλία, μια επαγγελματική γνωριμία, να μας συστήσουν μια παρέα ή άλλα άτομα που ψάχνονται, να πάνε μια εκδρομή, να γνωρίσουμε ένα νέο χόμπι κοκ.Μην κλείνεστε, μην απορρίπτετε κόσμο με το τσουβάλι. Ο ένας ξινίζει, ο άλλος βρωμάει.'Ολο αυτό με αφορμή το πώς σκέφτεται η εξ/νη για το άτομο που είπε έναν καλό λόγο για εκείνη.Καλή μου, εσένα πήγε το μυαλό σου κατευθείαν στο ερωτικό, οτι είναι άντρας και καλά πρέπει να σε διεκδικήσει, οτι είναι μικρότερος και δε σου κάνει κτλ. Εγώ ξέρεις τι βλέπω; Μια ευκαιρία να γνωρίσεις έναν νέο (και σε ηλικία και σαν πρόσφατη γνωριμία) άνθρωπο, που αν τον προσεγγίσεις κατά πάσα πιθανότητα θα ανταποκριθεί (είσαι τυχερή που το γνωρίζεις εκ των προτέρων) και το σημαντικότερο: θα ξε-μονοχνωτιάσεις!Δεν έχεις την πολυτέλεια να τα περιμένεις έτοιμα, δηλαδή να σου προτείνουν οι άλλοι πρώτοι ή να απορρίπτεις για ψύλλου πήδημα.Σίγουρα λείπουν πληροφορίες για την περίπτωσή σου, ίσως να μην έχω πέσει μέσα, αλλά είναι μια σκέψη που κάνω γενικά μιας και διαβάζουμε συνέχεια παρόμοιες εξ/σεις.