Ειναι απόλυτα φυσιολογικό κατα τη γνώμη μου αυτο που περνάς. Ο πόνος είναι πιο δυνατός ίσως, ακομα και απο το χαμο ενός δικού σου ανθρώπου. Βιώνεις έντονα ενα θάνατο -μιας σχέσης, ενός έρωτα- κι οχι άδικα. Πιάνεις πατο και το καταλαβαίνω. Αποδεξου το, ζησε το οπως σου βγαίνει και κάποια στιγμή θα επανέλθεις. θελει χρόνο ολο αυτό. Ο χρόνος θα τα ξεθωριάσει ολα τα συναισθήματα. Σου φαίνεται μακρια αυτο που σου περιγράφω, αλλα ειναι σίγουρα έτσι. Το πόσο χρόνο θα χρειαστείς ειναι τελείως προσωπικο. Εύχομαι να αντέξεις και να θυμάσαι οτι τα καλύτερα έρχονται...!