Ολα μεσα στη ζωη ειναι απλα ο καθενας μας τα διαχειριζεται διαφορετικα αναλογα με τα βιωματα,τον χαρακτηρα του κτλ.Αλλο πραγμα ο θανατος αλλο ο χωρισμος...Ναι ο χωρισμος μπορει να ειναι ενας μικρος θανατος αλλα δεν ειναι κ το ιδιο...Σε εναν θανατο δεν κραταμε κακιες,θυμους,εγωισμους...Δεν μας βγαινουν αισθηματα εκδικησης,ουτε εχουμε παραπονα κ αν ειχαμε, θαρρω τα προσπερναμε αμεσως...Ολα θελουν τον χρονο τους...Δωσε στον εαυτο σου το χρονο να σκεφτει,να θυμωσει,να ξεσπασει,να κλαψει,να ξενερωσει κ εν τελει να ξεπερασει...Ισως να ειναι λιγο δυσκολο γιατι ηταν η πρωτη σου σχεση,ειχε μεγαλη διαρκεια κ απ'οτι καταλαβα ησουν καπως γατζωμενη επανω του...Κανε μια ανασκοπηση κ δες τα λαθη σου...Το γεγονος οτι δεν μαθαινεις νεα του,θα βοηθησει...Μην επιδιωξεις επικοινωνια(καλα θα ειναι,στο εγγυωμαι...ολοι καλα ειναι παντα!) Εαν περασει αρκετος καιρος κ δεν μπορεσεις να το ξεπερασεις,απευθυνσου σε ειδικο...