Πρώτα-πρώτα, εννοείται πως κανείς δε "χρωστάει" σε κανέναν να συστήνεται με φορολογική δήλωση. Αλίμονο δηλαδή, αν στη ζωή μας μιλάμε για ανθρώπους που κρίνουν αν θα σχετιστούν μαζί μας με βάση το έχειν ή μη-έχειν... μακριά από τέτοια όντα.Από την άλλη, θέλοντας και μη, στην καθημερινότητά μας, από διάφορα πράγματα όπως είναι τα ρούχα που αναφέρεις, το σπίτι, το αυτοκίνητο και γενικά τη στάση μας απέναντι στα έξοδα, φαίνεται μια εικόνα του ποιοι είμαστε με οικονομικούς όρους. Δηλαδή, αν έχεις απέναντί σου κάποιον που όπως λες τον βλέπεις να τρέχει για το βασικό, να ζει στο ενοίκιο και να μετράει τα έξοδα, όντως δεν περιμένεις να έχει πίσω του περιουσία. Τέτοιοι άνθρωποι είναι από φοιτητές, μέχρι μια ολόκληρη νέα γενιά, αλλά και μεσήλικες που έπεσαν θύματα της κρίσης και την παλεύουν με τρεις κι εξήντα, και αν. Ζουν έτσι γιατί δε βγαίνουν και είναι αγχωμένοι, πιεσμένοι για τα βασικά, δεν έχουν αυτό που λέμε "καβάτζες".Όπως είπαμε, εσύ δε "χρωστάς" να πεις αν έχεις ή όχι, αλλά αυτοί που έχουν το είδος της περιουσίας που αναφέρεις, καλώς ή κακώς, συστήνονται ως "εισοδηματίες" και έχουν μια λίγο πιο χαλαρή στάση απέναντι στα πράγματα.Οπότε ναι, κάποιος που σε συναναστρέφεται τόσο στενά όσο η σχέση σου, μπορεί να εκπλαγεί αρκετά αν έχεις άμεσα διαθέσιμα 4ψήφια ποσά, μιας και έδινες εντύπωση ότι δυσκολεύεσαι.Τώρα, αν δικαιολογείται να αντιδράσει τόσο έντονα; Δεν ξέρω.Σίγουρα υποχρεούται να σου επιστρέψει τα χρήματα στο ακέραιο, ειδικά κάτω από τις παρούσες συνθήκες, αν είναι τίμιος και δεν πήγε να σε κοροϊδέψει.Αν πάλι δυσκολεύεται, να σου μιλήσει ειλικρινά και να σου τα επιστρέψει ίσως σε δόσεις.