Θα συμφωνησω με τους προαναφερθεντες σε πολλα σημεια.Ωστοσο, θα ηθελα να επισημανω και κατι αλλο.Δε φοβασαι τους ανθρωπους.Τον εαυτο σου φοβασαι και τα συναισθηματα σου.Δε μπορεις να κατανοησεις τα συναισθηματα που προκαλουνται απο την αλληλεπιδραση σου με τους αλλους ανθρωπους και εχεις βυθιστει στη θλιψη σου και τη μοναξια σου.Οσο θα προσπαθεις να απομακρυνθεις απο τους ανθρωπους και να πας κοντρα στην κοινωνικη σου φυση ,αλλο τοσο θα απογοητευεσαι και θα βυθιζεσαι.Εχω περασει παρομοια φαση με εσενα.Οποτε μη σκεφτεσαι οτι εισαι μονη.Τους ανθρωπους και τις ασχημες συμπεριφορες /νοοτροπιες τις χρειαζομαστε ,για να μας δειχνουν τι μας ταιριαζει και τι θελουμε..Για να κατανοησεις ποιες αξιες σου ταιριαζουν.Αλλα ακομα και ολα να ηταν οπως θα ηθελες ιδανικα και υποθετωντας οτι θα μπορουσαμε να ζουμε σε μια κοινωνια ευδαιμονιας,νομιζω οτι τελικα παλι δυστυχισμενοι θα ημασταν.Θα βαριομασταν.Το κυνηγι της ευτυχιας ειναι ο σκοπος της ζωης μας.Μη χανεις χρονο σε τετοιες σκεψεις.Man up και προχωρα με την κατανοηση του εαυτου σου και τον ορισμο των στοχων σου.