Ο αδερφός μου είναι γιατρός, καρδιολόγος και ήθελε να σπουδάσει ιατρική από τότε που ήταν μικρός.Ήταν ενας καλός μαθητής στο δημοτικό και το γυμνάσιο, του 17-18 αλλά στο λύκειο τα έδωσε όλα, διάβασε μεθοδικά και εντατικά και φροντιστήριο στην έκθεση έκανε μόνο στην τρίτη λυκείου, στην εποχή μας δεν ήταν και πολύ της μόδας τα φροντιστήρια και ομως πέρασε Άθηνα με την πρώτη.Η ζωή του είναι ένα ατελείωτο διάβασμα, είτε σαν φοιτητής είτε σαν γιατρός.Δεν σταματάει ποτέ και σε πληροφορώ ότι το επάγγελμα του έχει καθορίσει και την προσωπική ζωή του.Η ιατρική έχει πολύ υψηλά μόρια, είναι μόνο για τους καλύτερους, για τους αποφασισμένους να αφοσιωθούν εκεί και μόνο εκεί.Αν νομίζεις ότι το θες, να το κάνεις, αν όχι διαλεξε μια άλλη σχολή.Αν και έχουν περάσει πάρα μα πάρα πολλά χρόνια από τότε που έδωσα εξετάσεις, θυμάμαι και εγώ τον εαυτό μου να διαβάζει σαν να μην υπάρχει αύριο για να περάσω στη σχολή που ήθελα, πέρασα μεν, τα βρήκα παλούκια δε,χτυπήθηκα στο διάβασμα η ζωή μου έγινε ένα αναγνωστήριο και ένα σχεδιαστήριο.Οι σπουδές θέλουν κόπο, θέλουν προσπάθεια και μην παρεξηγήσεις αυτό που θα σου πω γιατί είμαι πατέρας και δεν αργούν και πολύ τα δικά μου παιδιά να φτάσουν εκεί, αλλά τα μόρια σου είναι εξαιρετικά χαμηλά, είναι σαν να μην προσπάθησες καν.Θα την βρεις την άκρη στη ζωή σου, κάτσε και σκέψου ήρεμα, σου εύχομαι καλή επιτυχία σε ότι κάνεις.