Για να ξεπεράσεις κάποιον χωρισμό ( τα λέω και σε μένα γιατί το βιώνω εδώ και λίγο καιρό) εστιάζω στα άσχημα της σχέσης και βάζω στο μυαλό μου τα τελευταία λόγια που μου είπε. Και τα λόγια που έγιναν μαχαίρια στη καρδιά. Θυμάμαι το πόνο που άσκησε ο ένας στον άλλο και όχι τις στιγμές που ήμασταν μαζί καλά. Αν κάθεσαι και αναπολείς τα καλά που ζήσατε δίνεις προσοχή εκεί κι αυτά που όντως σε πληγώσανε τα προσπερνάς και φυλακίζεσαι μέσα σε αναμνήσεις που αναμασάς χωρίς να υπάρχει σωτηρία επανασύνδεσης αφότι είναι κάτι οριστικό και αμετάκλητο.
