Αν δεν πεις τα εσώψυχά σου στο φίλο, σε ποιον θα τα πεις; Ειναι αλλο εχω λίγους φίλους και καλούς κι αλλο δεν εχω κανένα! Αν δεν εμπιστευτώ το φίλο, δεν θα εμπιστευτω τη σχέση και τελικά κανένα! Να είμαστε επιφυλακτικοί, δεν αντιλέγω, αλλά τα άκρα δεν βοήθησαν ποτέ κανένα. Και, τελικά, είναι ζωή χωρίς κανενα συναίσθημα; Όσο μοναχικοί ή μονοχνωτοι κι αν γινόμαστε με τα χρόνια, το να μην υπάρχει κανένας να εκφραστώ ειναι ενα θέμα. Κι επειδή πάντα βάζω τον άνθρωπο στο κέντρο της σκέψης μου, θεωρώ ότι πολλες φορές οι άνθρωποι έχουμε ευθύνη για τις επιλογές μας και τη ζωή μας. Και πρώτιστα εγώ!