Αν αντικαθιστάς ανθρώπους για τα ίδια συναισθήματα μάλλον δεν βιώνεις τίποτα αληθινό για κανέναν. Ο κάθε άνθρωπος που μπαίνει μέσα στην καρδιά μας είναι αναντικατάστατος ειδικά αν τον αγαπάμε πολύ. Η κάθε σχέση που αναπτύσσεις είναι μοναδική και αυτό που έχεις με κάποιον δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις. Όμως, είμαστε ευπροσάρμοστοι και διψάμε για ζωντανές σχέσεις κι έτσι μπορούμε να κάνουμε καινούριες και να νιώσουμε κάτι νέο. Άσε δε, που το βρίσκω μακράν προσβλητικό να νιώθουμε τα ίδια συναισθήματα για διαφορετικούς ανθρώπους, σημαίνει ότι δεν τους γνωρίσαμε καθόλου, μάλλον ούτε που τους προσέξαμε. Υ.Γ. Ωραία η φράση του Φίτσεραλντ και νομίζω ότι εμένα μ' εκφράζει απόλυτα πριν καν την γνωρίσω. Είμαστε τόσο κοινότυποι επίσης, τόσο αφόρητα συνηθισμένοι κι αν δεν υπήρχαμε εμείς θα υπήρχαν κάποιοι άλλοι στη θέση μας, υπήρξαν και θα υπάρξουν άλλοι στη θέση μας αλλά μέσα στην αγάπη που δίνουμε και δεχόμαστε νιώθουμε τη μοναδικότητά μας, ξεχωριστοί για λίγο, σημαντικοί. Αν είμαστε εξαρτήματα και προς αντικατάσταση στην αγάπη, ζήτω που καήκαμε ή αν αντιμετωπίζουμε έτσι τους άλλους.
