Ποσο λαθος κανετε! Παρόλο που η κριτική σας μάλλον είναι καλοπροαίρετη. Μόλις είδα την παράσταση στο Μιλανο, τρεις φορές συνεχόμενα. Ηταν η καλύτερη παράσταση του Γουιλσον με μεγάλη διαφορα και μια απο τις καλύτερες που έχω δει ποτέ. Η γνωστή του φόρμα αντί να αποστασιοποιει τον ηθοποιό και το κοινό απο το ψυχολογικό βάθος του κειμένου, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Με την υποκριτική δεινότητα των ηθοποιών μετατράπηκε σε μηχανισμό που ξεχειλιζε το συναισθηματικό φορτίο: πόσο πιο εκφραστική δεν είναι μια υπέρ φορτωμένη δεξαμενή που παει να σπάσει απο τον όγκο του περιεχομένου, απο μια δεξαμενή που έχει ήδη ξεχειλίσει...! Μου κάνει εντύπωση πως μαθαίνω ότι η παράσταση δεν έτυχε διθυραμβικης κριτικής απ´ολους στην Αθήνα ενώ εδώ έγινε το ακριβώς αντίθετο: κοινο και κριτικοί ενθουσιάστηκαν απο την συγκλονιστική παραγωγή! Συγκλονιστική για μένα γιατί δεν ξέρω στην ιστορία του θεάτρου, άλλο παράδειγμα θεάτρου μάσκας, όπως αυτό τελικά ήταν, που να αποδίδεται με τόσο συναισθηματικό βάθος... Στα αυτιά μου ακόμη ηχούν λέξεις απο την παράσταση (¨μητέρα... Μητέρα¨... Οι τελευταίες λέξεις στην σκηνή του Αδη-- η ´ θα σε σκότωσω... Σκοτωσω...¨ της τρίαδικής σκηνής στο παλάτι των Φαιακων¨ ) που με την επαναληπτική τους έμφαση, συμπυκνωναν και μεγεθυναν το ομηρικο βάθος που περιγραφετε, χωρίς την ανάγκη περιφραστικοτητας...Λυπάμαι μόνο που το προγράμμα της περιοδείας περιλαμβανει μόνο το Μιλανο, γιατί τέτοιες παραστάσεις θα έπρεπε να είναι το πρώτο μας εξαγωγικό προϊόν, και με οικονομικά ωφέλη, παρεμπιπτόντως!Εγώ ως Ελληνίδα θα κάνω ότι μπορώ απο την θέση του απλού θεατή ώστε να έρθει και πάλι αυτή η εξαιρετικη, μοναδική, παράσταση στην πόλη μου και ελπίζω και όλοι οι άλλοι Ελληνες, και όχι μόνο, απανταχού της γης, να έχουν την ευκαιρία να την δουν. Και προσεύχομαι να πάψουμε κάποτε ως έθνος να πυροβολουμε τα πόδια μας!