Εν μέρει, δεν αντιλέγω.To ερώτημα όμως, τέθηκε για να συζητήσουμε για τις σπάνιες αυτές περιπτώσεις που υπάρχει, στις σωστές δόσεις, χημεία, συμβατότητα, επικοινωνία και σεβασμός; Ή είναι ένα ερώτημα που προσπαθεί να καλύψει ένα ευρύτερο φάσμα ερωτικών διαδράσεων;Δεν είμαι οπαδός του "happilly ever after" γιατί θεωρώ ότι ακόμη και οι πιο συμβατές σχέσεις απαιτούν σκληρή δουλειά για να διατηρηθούν στον χρόνο. Εξ ου και η προτροπή μου προς την ρεαλιστική προσέγγιση του ζητήματος.