Και γω στα 23 μου έτσι ένιωθα όπως εσύ. Δουλειά, δουλειά και κούραση και πότε θα έρθει ο άνθρωπός μου να έχω μια αγκαλιά και παράπονα πολλά. Ενώ ήρθε μετά από δύο χρόνια από τότε, τι κατάλαβα; Έδωσα τα πάντα και στο τέλος μου φέρθηκε σκ@τά. Τώρα στα 33 μου θα ήθελα να ήμουν 23 και να πετύχαινα σε πράματα που απέτυχα. Δεν θα ήμουν απελπισμένη και θα ευχόμουν απλά να έρθει ένας σωστός άνθρωπος να πάμε μπροστά.