Δουλευω χρονια τωρα σαν μαγειρας. Μια δουλεια που απαιτεί αφοσίωση, πολλές ώρες δουλειάς. Εχει βραδυνα ωράρια, να δουλευεις αργίες και ΣΚ Να σε παίρνουν έκτακτα για να πάς για δουλεια και να σου κόβουν συνέχεια τα ρεπο. Έχω χαθεί με φίλους που δεν μπορούσα να ακολουθήσω. Έχω τσακωθεί με πολλές σχέσεις λόγω της δουλειάς μου.Μετά από χρόνια όμως γνώρισα έναν άνθρωπο που κάνει εξίσου άστατη δουλεια με εμενα και με καταννοεί.Θελω λοιπόν να καταλήξω οτι η μοναξιά είναι άσχημη αλλα έχε μια ελπίδα. Υπάρχει κόσμος εκει εξω κατάλληλος για εσενα που θα δεχτεί τα περίεργα ωράρια σου.