pirlipippo
Αν και δεν τα περασα αυτά εγώ, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ειχα εναν φίλο που η μάνα του ήταν έτσι. Το αποτέλεσμα ήταν το παιδί με αφορμή τις σπουδές να φύγει όσο πιο μακριά μπορούσε. Ζει χρόνια τώρα στο Σιάτλ. Όσο για την επικοινωνία με τα παιδιά, επειδή έχω παιδιά εφηβικής ηλικίας, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που μπορώ να τους μιλώ ανοικτά για όλα τα θέματα, και τα αισθηματικά, και τα σεξουαλικά, να μην τους δημιουργήσω τα ενοχικά και φοβικά σύνδρομα που με είχαν φορτώσει εμένα οι κατά τα άλλα γλυκυτατοι γονείς μου.