Έχεις πάθει μπλακάουτ μου φαίνεται...Σιγά σιγά,με αργά και σταθερά βήματα,επιμονή και υπομονή,χωρίς χρονικούς περιορισμούς και όση λιγότερη αρνητική ενέργεια γίνεται,μπορείς να ξεκινήσεις να ασχολείσαι με τα μαθήματα που χρωστάς.Για αρχή,βάλε ως στόχο ακόμη και ένα μάθημα.Από ότι φαίνεται,πιέζεσαι πολύ από την οικογένειά σου και βλέπεις το αγόρι σου ως σωτήρα...Φυσιολογικό αλλά με τον εαυτό μας έχουμε να κάνουμε εν τέλει...Κάνε και κάποια συζήτηση με τους δικούς σου,δεν θα βλάψει!Ακόμη καλύτερο θα ήταν να τους πεις την αλήθεια!Θα ξελαφρώσεις,να είσαι σίγουρη.