Εχω περασει ακριβως το ιδιο που περιεγραψες.Γνωριστηκαμε το Φεβρουαριο περυσι και μιλουσαμε για πολλους μηνες χωρις να ζητησει κανεις απο τους δυο να ανταλλαξουμε φωτογραφιες.Και καλα δεν ημασταν επιφανειακοι.Η φιλια ομως θελαμε να αποκτησει βαθος ,αλλα ειχαμε και τις αμφιβολιες μας..Μεσα νοεμβριου λοιπον (μετα απο 9 μηνες)ανταλλαξαμε τηλεφωνα και φωτογραφιες.Και μιλησαμε και ειδε ο ενας τον αλλον.Το Δεκεμβρη ,πηγα εγω στην πολη του ,γιατι προφανως μας χωριζε αποσταση.Ολα ηταν πολυ ομορφα.Σα να γνωριζομαστε χρονια,ουτε αμηχανια ,ουτε ανασφαλεια.Η αληθεια ειναι οτι ειχα κι εγω δευτερες σκεψεις ,γιατι δεν ενιωθα ιδιαιτερα ομορφη ή οτι θα μπορουσα να τον γοητευσω.Καταληξαμε εγω να "απογοητευτω" ισα ισα για μερικα δευτερολεπτα μολις πρωτοειδωθηκαμε -μιλωντας επιφανειακα παντα-γιατι ειχε φωτογενεια και μετεπειτα εκεινος να με κοιταζει σαν αποχαυνωμενος.Εμενα την ασχημη.Do yourself a favour και τολμησε το.ΟΙ ανασφαλειες και οι ατελειες για τους ανθρωπους ειναι.Μπορει ο καθενας στον ερωτικο τομεα να εχει τα γουστα του... αυτο ειναι σεβαστο.Φανηκε ομως οτι ειναι και διακριτικος και ισως να μην εχει κανενα απολυτως θεμα.Οποτε ,σου ευχομαι να πανε ολα τελεια και να περασετε υπεροχα.Στη χειροτερη ,να χασεις καποιον που θα σε απορριψει λογω εμφανισης και οχι της προσωπικοτητας σου...