Θα μπορούσα να είμαι πατέρας σου, μάλιστα έχω παιδιά στην ηλικία σου σχεδόν. Από όσο θυμάμαι, μου άρεσαν και τα αγόρια. Θυμάμαι φίλους, συμμαθητές, συγγενείς φίλων, συμφοιτητές, συναδέλφους, κλπ κλπ που με έχουν στο διάβα των χρόνων σημαδέψει. Πάντοτε το απωθούσα, φοβόμουν να εκτεθώ, "και τι θα πουν οι άλλοι, οι γονείς, οι φίλοι, και πως θα ανατραπεί η ζωή μου κλπ κλπ" . Έκανα σχέσεις λίγες, αργοπορημενες και μόνο με κορίτσια. Και ποτέ δεν το εκμυστηρευτηκα σε κανέναν μέχρι πολύ πρόσφατα σε έναν κολλητό. Παρόλο που βρήκα μια γυναίκα που αγαπώ, παντρεμένος σχεδόν 20 χρόνια τώρα, και που έχω νιώσει και άλλους στρέιτ έρωτες, το σαράκι αυτό που νιώθεις κι εσύ δεν φεύγει ποτέ. Καλύτερα να το αποδεχτείς παρά να πολεμάς τη φύση σου.