Είμαι στην ίδια θέση με σένα. Ακριβώς ομως. Και εγώ πέρασα δυσκολα τον τελευταιο καιρο. Πολύ. Εχασα εμενα, εχασα το θαρρος, νιωθω κουραση συνεχως πνευματικη και συναισθηματικη. Αλλα ξερεις κατι? Θα το παλεψω! Ξερεις ποσοι θα πεθαιναν να ειναι στη θεση μας? Ξερεις ποσοι θα ηθελαν να μπαινουν σε διδακτορικο στην ηλικια μας χωρις μαστερ? Μην αργεις και θα δεις οτι θα σε ξεουρασει ψυχολογικα να κανεις αυτο που γουσταρεις. Γιατι αν δε το γουσταρεις οντως, ασε τη θεση σε κανεναν αλλο που να το θελει πολυ.