Παραπονιέσαι για τις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων οτι σε αγνοούν οι υπάλληλοι, όμως στα μικρά μαγαζιά πολύ συχνά η κατάσταση είναι χειρότερη. Πόσες φορές δεν έχουμε μπει σε ψιλικατζίδικο που έχει γίνει τεκές από την κάπνα του θεριακλή πωλητή; Που πρέπει να σκουπίσεις με το χέρι έναν τόνο σκόνη για να δεις την ημερομηνία λήξης; Που θες να πάρεις κάτι γρήγορα και περιμένεις να κλείσει το τηλέφωνο για να σε εξυπηρετήσει, ενώ απλά κουτσομπολεύει και χαχανίζει με την κουμπάρα της εξαδέλφης; Που λύνει σταυρόλεξο/παίζει με το κινητό/βλέπει tv ή στραβομουτσουνιάζει επειδή μπήκε μέσα άνθρωπος; Κι αυτά συμβαίνουν όχι μόνο σε μίνι μάρκετ και ψιλικατζίδικα, αλλά και σε καταστήματα ένδυσης-υπόδησης, φούρνους, βιβλιοπωλεία κτλ.Προσωπικά στηρίζω τον επαγγελματία που σέβεται τα χρήματα που έχω βγάλει με τον κόπο μου και με αντιμετωπίζει με σεβασμό.Οι υπόλοιποι κουτοπόνηροι, βρωμιάρηδες, τεμπέληδες που ανοίξαν ένα μαγαζί και νομίζουν οτι δεν έχουν ανάγκη τον πελάτη, ας λιμοκτονήσουν, δεν με απασχολεί.