Πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση μας περιγράφεις.Πόσο δύσκολο είναι σε ένα παιδί να αποδεχτεί μια τόσο φριχτη αλήθεια για τον πατέρα του; Μην το παίρνεις προσωπικά, δε σε αποφεύγει επειδή δε σε αγαπάει, απλά δε μπορεί να αποδεχτεί μια τέτοια πραγματικότητα.Σε καμία περίπτωση δεν είσαι χαζή, απλά δυστυχώς, έχεις βρεθεί σε μια κατάσταση, όπου υπάρχουν 2 πλευρές με δίκιο, η καθεμία για διαφορετικό λόγο.Μην την αποξενώσεις, θα σε έχει ανάγκη μια μέρα. Και μπράβο σου που μιλάς με τόσο ωραία λόγια με αυτή και την έχεις διαχωρίσει από το -συγγνωμη- κτηνος.Πόσες φορές οι επιλογές των άλλων, και ακόμα και οι δικές μας σε ανασκόπηση, μας φαίνονται ακατανόητες ε;;;
