Συμφωνω με τη Λιλίκα..Και θέλω να προσθέσω, ότι πρέπει να βρεις δύναμη από ότι έχεις, έστω και τα λίγα. Μην τολμήσεις να παραιτηθείς από την ελπίδα ότι θα βρεις έναν άνθρωπο που να σου αξίζει μια μέρα και θα καταφέρεις, τον αφόρητο πόνο που σε σφάζει τώρα, σιγά σιγά, να τον κανεις μια γλυκόπικρη ανάμνηση, κλειδωμένη στην καρδιά σου.Με πολλή αγάπη, όπως είχε πει και ο Μπουκαι, είναι σημαντικό να θυμάσαι, 'οτι ακόμα και αυτό, θα περασει'..